vrijdag 19 februari 2010

Psychose

Karel en Ans zijn al jaren drugsverslaafden.
Karel is 41 en Ans 35.
Toen Karel 18 was leerde hij verkeerde vrienden kennen, vanaf toen begon hij aan de drugs en is er nooit vanaf gekomen.
Poging tot werken mislukte telkens en zo zit Karel al 23 jaar bij de soos. Hij krijgt een uitkering.
Alleen is dat niet genoeg om drugs voor te kopen.
Hij leerde Ans kennen via het drugswereldje.
Toen Ans 18 was had ze al twee kinderen. De vader van haar kinderen is haar eigen vader. De man had een seksverslaving en verkrachtte Ans diverse malen. Haar moeder wist er niks van. Ans durfde het ook niet aan haar moeder te vertellen, die had al sores genoeg.
Moeder werkte in de prostitutie en werkte dus laat in de avond en in de nacht. Tijd zat om Ans te verkrachten had pa dus wel.

Karel en Ans zijn al 15 jaar samen.
Via de gemeente konden ze een flatje krijgen, op voorwaarde dat de soos geld inhoudt en de huur en het gas en licht en water betaalt. De kans was groot dat ze al het geld op zouden maken en de huur niet meer konden betalen.
Daardoor houden ze samen niet veel over.
En voor een drugsverslaving heb je veel, heel veel geld nodig.
Dus hadden ze de oplossing: Ans gaat net als haar moeder de prostitutie in.
Dus doet Ans dat al 15 jaar.
Ans haalt hierdoor best veel geld binnen, net genoeg dat Karel niet hoeft te werken, dus lui op de bank blijft hangen en jointjes rookt.
Karel is lui.
Hij is blij dat hij Ans heeft.

Elke ochtend als Ans weer naar huis gaat brengt ze eerst een bezoek aan de dealer. Voor 100 euro haalt ze op, een zakje met poeder.
Thuis maakt ze het goedje klaar. Karel is nog op. Hij wacht altijd op Ans omdat hij weet dat ze elke ochtend met spul thuis komt.
Ans heeft nieuwe naalden meegekregen, de oude waren na zovaak herbruikt te zijn niet goed meer.
Beide binden ze hun arm in en de naald gaat er soepel in. In al die jaren gaat dat makkelijk.
Beide gaan op de bank liggen, 'zo dan voelt lekker', zegt Ans.
Karel ploft languit op de bank en zegt niets meer.
Ze vallen in slaap.

Een paar uur later.
Karel wordt wakker en voelt zich niet goed. Er zit agressie in zijn lijf. Hij ijsbeert door het huis en slaat op de muren en deuren. Zijn hoofd draait en er gebeuren rare dingen in zijn hoofd.
Hij krijgt honger en wil eten, hij loopt naar de keuken en pakt een broodmes. Zijn hoofd tolt nog steeds. Karel voelt dat hij gek wordt, een psychose.
Hij begint te schreeuwen en voelt woede, hij rent naar de woonkamer en begint op Ans in te steken.
Hij steekt 20 keer, 30 keer. Karel draait helemaal door. Hij zit helemaal onder het bloed. Hij schreeuwt en gooit het mes door de kamer.
Hij rent naar buiten, helemaal bebloedt en midden op straat valt hij neer en blijft liggen.
De buren zien het gebeuren en bellen de politie en ambulance en binnen 6 minuten zijn die ter plaatste.
De politie gaat zijn huis binnen en vinden Ans, vol bloed en messteken en dood.

Karel wordt opgenomen in het ziekenhuis en krijgt bewaking, hij wordt voorlopig als levensgevaarlijk beschouwd.
Als Karel aanspreekbaar is krijgt hij een verhoor.
Hij kan zich niks herinneren. Hij zegt dat Ans moet komen. De politie vertelt dat hij Ans heeft dood gemaakt. Karel schreeuwt de boel bij elkaar.

Als Karel uit het ziekenhuis komt mag hij voor de rechter verschijnen.
Ans is inmiddels al begraven, Karel mocht er niet bij zijn.
De rechter veroordeelt hem voor 15 jaar celstraf + TBS. Want Karel is een beetje de weg kwijt. Karel verkeert in een psychose en die moet weg.
Na de rechtspraak wordt Karel afgevoerd naar de gevangenis, net voor hij het busje in wil stappen rukt Karel zich los van de bewakers, hij rent de straat over....maar hij ziet de vrachtwagen niet aankomen......

Karel werd 41 jaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten