maandag 18 januari 2010

Kevin

Kevin
Kevin, onder kenners beter bekend als TV/DVD kijkend, vooral SF, en chips etende luilak. Kevin kun je omschrijven als dik. Want Kevin komt nauwelijks zijn stoel uit. Kevin's leven bestaat uit SF DVD's en chips en cola. Het begon toen hij op de kleuterschool zat. Zijn moeder voedde hem iets te veel; 'stel dat er oorlog komt, dus dooreten jongen'. Dat was Kevin's moeder. Bij eten haalde ze de oorlog erbij, want in de oorlog had je honger. De hele schoolperiode werd Kevin door zijn moeder gevoedt. Om niet steeds het oorlogverhaal erbij te halen, waar Kevin overigens niets van wist, hij had immers nooit een oorlog meegemaakt, at hij door. Zo groeide Kevin groter en groter. Zijn moeder vond hem een lekkere stevige kerel die goed in het vet zat, lekkere rode wangen en vooral moederskindje.

Kevin deed de lagere school met vallen en opstaan, met gym zat hij op het bankje, want Kevin kon niet mee doen. Op de middelbare school, hij werd naar de MAVO gestuurd zat hij nog steeds aan de kant met gym. De MAVO haalde hij kantjeboord. Toen hij 16 was ging hij van school, geen doel, geen werk.

In die zomer verveelde hij zich. Van de buurman kreeg hij een DVD speler en een paar films. Buurman Jan was geen filmkijker en zag dat Kevin zich verveelde en vond zijn DVD speler beter besteed aan Kevin. Vol trots keek Kevin films, ging naar de videotheek aan de overkant van de straat. Zo huurde hij de hele zomer tot wel 6 films per dag, kocht chips en cola voor bij de films en installeerde zich in de fauteuil.

Na de zomervakantie had Kevin geen plannen, geen werk en geen school. Kevin besteedde zijn tijd aan films kijken met chips en cola en zijn moeder bracht zijn warme prak op een dienblad zodat hij onder TV kijken geen stukje film hoefde te missen.

Sinds die zomer woont Kevin in de woonkamer. Kevin sliep in de fauteuil en als hij wakker werd keek hij de volgende film. Intussen kocht zijn moeder chips en cola en kookte elke avond een prakkie. Dat Kevin zijn stoel niet meer uitkwam had moeders niet door. Moeders was al lang blij met een gelukkige zoon die thuis zat en niet op straat met vrienden kattekwaad uithaalde. Kevin's moeder was trots op Kevin, een voorbeeldige jongen.

Twee jaar lang duurt dit, Kevin's moeder overlijdt plotseling aan een hartstilstand en Kevin is alleen. In de kast ligt nog chips en cola en Kevin installeert zich in de inmiddels doorgezakte fauteuil tot de op een dag de fauteuil het helemaal begeeft. Kevin zit klem en komt er niet meer uit.

Twee maanden later vonden ze Kevin........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten